اعتیاد نوجوان به بازی | راه های درمان اعتیاد به بازی های کامپیوتری

اعتیاد به بازی در نوجوانان

اعتیاد نوجوان به بازی یکی از چالش های دوران نوجوانی است که، تعداد زیادی از نوجوانان امروز درگیر این موضوع هستند. درست است که انجام بازی های ویدئویی یک سرگرمی عالی برای نوجوانان است، اما باید بدانید که بازی کردن در اوقات فراغت یک امر عادی است. ولی اگر از حد اعتدال خارج شود دیگر سرگرمی نیست و می تواند موجب شود فرزند نوجوان شما به این بازی ها معتاد شود. این مسئله ( اعتیاد به بازی های کامپیوتری ) در نهایت باعث افت تحصیلی نوجوان، تغییر رفتارها و عدم تعامل با همسالان و دوستان می شود. هم پسران و هم دختران نوجوان می توانند درگیر این موضع شوند. با این حال، پسران تقریبا دو برابر بیشتر احتمال دارد این نوع اعتیاد را تجربه کنند. این مشکل به طور رسمی به عنوان اختلال بازی اینترنتی شناخته می شود. اگر شما هم نگران سلامت روان نوجوان خود هستید و می خواهید در مورد علائم اعتیاد نوجوان به بازی و راهکارهای پیشگیری از آن اطلاعات بیشتری کسب کنید، در ادامه این مقاله با ما همراه باشید.

در ویدیو زیر تمریناتی را به شما آموزش می دهیم تا بتوانید اعتیاد به بازی نوجوان را از بین ببرید

 

برای دریافت تمرینات دوره والدین مشاور می توانید روی لینک زیر کلیک کنید

دریافت تمرینات دوره

علائم اعتیاد به بازی های کامپیوتری در نوجوان چیست؟

بازی یک فعالیت عالی  و لذت بخش برای نوجوانان است، اما تا زمانی که در انجام آن زیاده روی نشود. بنابراین چگونه می توانیم تشخیص دهیم که یک نوجوان به بازی های ویدئویی معتاد شده است؟ چنانچه به اعتیاد نوجوان خود به این بازی ها مشکوک هستید، به دنبال نشانه های زیر باشید:

بروز سندرم تونل کارپال

اعتیاد نوجوان به بازی کامپیوتری برای طولانی مدت، می تواند منجر به بروز این سندرم شود. سندرم تونل کارپال، در اثر استفاده طولانی مدت از رایانه یا سیستم های بازی رخ می دهد. این سندرم علائمی مانند: درد، گزگز و بی حسی در دست، انگشتان و مچ دست را می تواند برای نوجوان شما که به بازی اعتیاد پیدا کرده ایجاد کند. به طور معمول بزرگسالانی که در محل کار، مدت زیادی از رایانه استفاده می کنند، به این سندرم مبتلا می شوند. با این حال بروز این بیماری در نوجوانان و کودکان، نشان دهنده بازی کردن زیاد از حد است.

اعتیاد به بازی در نوجوانان

رفتار خشونت آمیز

زمانی که نوجوان شما رفتار تهاجمی از خود نشان می دهد و شما می دانید که طولانی مدت از بازی های کامپیوتری استفاده می کند باید بدانید که این نشانه اعتیاد است. خب شاید بپرسید هر نوجوانی که بازی کامپیوتری انجام می دهد به آن معتاد شده است؟ باید بگوییم خیر. اعتیاد به بازی، نشانه ها و علامت هایی دارد. مثلا زمانی که به نوجوان خود می گویید بازی را متوقف کند، آیا با پاسخ های فیزیکی و کلامی مواجه می شوید؟ باید هوشیار باشید که، این پاسخ نامناسب یک علامت است. این علامت می تواند حاکی از اعتیاد نوجوان به بازی باشد. برخی نوجوانان وقتی که اجازه بازی نداشته باشند، از کلمات نامناسب استفاده می کنند. بعضی از آنها نیز ممکن است پس از باخت در بازی، از نظر فیزیکی خشونت نشان دهند.

نداشتن دوستان واقعی

یک نوجوان معتاد به بازی های کامپیوتری، دوست های بسیار کمی در دنیای واقعی دارد. در عوض، روابط آنها با بازیکنانی است که به صورت آنلاین با هم در ارتباط هستند. از آنجایی که پایه و اساس این دوستی ها مبتنی بر بازی است، در نتیجه گسترش روابط واقعی بسیار محدود می شود. به عنوان مثال ممکن است دوستان آنلاین نوجوان، ساکن دیگر شهرها یا کشورها باشند. بنابراین امکان ملاقات حضوری وجود ندارد.

عدم علاقه به فعالیت های آکادمیک و آموزشی

گیمرهای معتاد، جز بازی کردن به چیز دیگری علاقه ندارند. بر همین اساس توانایی آنها برای عملکرد خوب در مدرسه کاهش پیدا می کند. همانطور که مشخص است، آنها وقتی برای انجام تکالیف مدرسه یا مطالعه کردن ندارند.دقت داشته باشید که  بی هدفی نوجوان در حوزه تحصیل عامل مهمی است که باعث اعتیاد نوجوان به بازی می شود. به علاوه، این نوجوانان به فعالیت های فوق برنامه مانند ورزش و سایر برنامه های اجتماعی نیز توجهی نمی کنند. تنها تمرکز آنها بر روی پیشرفت در بازی های ویدئویی است.

انجام بازی بی وقفه

یکی از نشانه های اعتیاد، استفاده از یک ماده یا شی برای مقابله با احساسات است. از دیگر علائم متداول آن نیز عدم توانایی، در ترک آن ماده یا شی می باشد. نوجوانان اغلب برای فراموشی مشکلات خود در مدرسه یا با خانواده و همسالان، به سمت بازی های کامپیوتری جذب می شوند. وقتی نوجوان نیاز دارد که از موضوعی در زندگی خود اجتناب کند، یعنی با مشکل بزرگی روبرو است. بازی باعث می شود این فرد احساس آرامش کرده و تضادها را نادیده بگیرد. چنانچه فرزند نوجوان شما قادر نیست بازی را ترک کند (به ویژه در ساعات نیمه شب)، این یعنی اعتیاد در حال رخ دادن است.

اعتیاد نوجوان به بازی

آثار و نتایج اعتیاد به بازی در نوجوانان

درست است که بازی  برای تفریح لازم است اما بازی بیش از حد هم اثرات منفی بسیاری به همراه دارد. این مسئله سیستم عصبی نوجوان شما را در حالت دائمی از تحریک و برانگیختگی قرار می دهد. در این حالت، بدن سطح هورمون استرس یعنی کورتیزول را بالا می برد و همین مورد کمک میکند بدن نوجوان در حالت برانگیخته بماند. اعتیاد نوجوان به بازی های ویدئویی می تواند در طول زمان، مغز را تحت تاثیر قرار دهد. بر اساس یک مطالعه که بر روی گروهی از نوجوانان انجام شد، نوجوانان مبتلا به اختلال بازی، حجم کمتری از ماده خاکستری و سفید مغز را داشتند. کاهش حجم مغز با تصمیم گیری ضعیف، کنترل تکانه و تنظیم احساسات ارتباط مستقیم دارد. همچنین، نوجوانانی که در بازی های ویدئویی پاتولوژیک شرکت می کنند، در معرض خطر بیشتری برای اختلال سوء مصرف مواد قرار دارند. چراکه اعتیاد نوجوان به بازی مغز را برای انواع دیگر اعتیاد آماده می کند. اثرات منفی اعتیاد به بازی های ویدئویی عبارتند از:

  • مشکل در توجه و کنترل تکانه ها
  • مدیریت ضعیف احساسات
  • کاهش سطح شفقت و مهربانی، خلاقیت و علاقه به یادگیری
  • افسردگی، تحریک پذیری و اضطراب
  • کاهش عملکرد سیستم ایمنی ناشی از استرس مزمن
  • رژیم غذایی ناسالم
  • کم خوابی، بی خوابی و اختلالات ریتم شبانه روزی
  • حساسیت زدایی نسبت به خشونت
  • افزایش خطر ADHD

بر اساس تحقیقات، نوجوانانی که ویژگی های پرخاشگری و بی تفاوتی دارند، با افزایش خصومت، بیشتر در معرض رسانه های خشن قرار می گیرند. به طور کلی نوجوانان پسری که زمان زیادی را به بازی کردن می گذرانند، رفتارهای منفی بیشتری را در سطح اجتماعی نشان می دهند. این در حالی است که دختران، حالات عاطفی منفی را تجربه می کنند.

اعتیاد به بازی

نحوه پیشگیری از اعتیاد نوجوان به بازی

اگر نگران معتاد شدن نوجوان خود به بازی های کامپیوتری هستید، باید در این زمینه آموزش ببینید تا بتوانید به نوجوان خود به صورت کاملا صحیح کمک کنید. پیش از هر چیز شما می بایست برخی موارد را بررسی و تعیین کنید:

  • دختر یا پسر نوجوان شما چقدر به بازی فکر می کند؟
  • او چند بار در روز وارد سیستم شده و به بازی کردن می پردازد؟
  • آیا زندگی اجتماعی نوجوان تحت تاثیر بازی قرار گرفته است؟
  • مدرسه یا کار و روابط خانوادگی او چگونه می باشد؟
  • آیا این روابط به دلیل بازی کردن دائمی، دچار اختلال شده اند؟
  • مهم ترین سوال این است: آیا نوجوانان می توانند بازی های کامپیوتری را متوقف کنند؟ یا اینکه مغزشان همچنان آنها را وادار می کند تا دستگاهی پیدا کرده و وارد بازی شوند؟
  • نوجوان شما قادر است برای یک هفته یا حتی یک روز بدون بازی آنلاین بماند؟

برای یافتن پاسخ این سوال ها باید نوجوان را به دقت ارزیابی کرده و به تک تک رفتارهای او توجه کنید. در پایان، شما می توانید تشخیص دهید که چقدر فرزندتان به بازی های کامپیوتری وابسته است. مجموعه پناه سبز با فراهم کردن دوره ها و محصولات آموزشی، به شما کمک می کند بتوانید اعتیاد نوجوان به بازی را کنترل و درمان کنید. این مجموعه ابزارهای لازم برای زندگی سالم و روابطی پویا را در اختیار خانواده ها قرار می دهد.

با نوجوان خود بازی کنید

شما والدین نباید فقط بر روی فرزند خود تمرکز کنید. این اختلال همان قدر که به نوجوان مربوط می شود، به شما نیز ارتباط دارد. بهترین راه برای حل این مشکل در بیشتر موارد، حضور شما والدین در دنیای بازی فرزندتان می باشد. بنابراین با هم بازی کنید تا بتوانید به تعیین محدودیت های سالم کمک کرده و انواع فعالیت های آنلاین مناسب را جایگزین این بازی ها کنید.

تعادل برقرار نمایید

شما به عنوان والدین ملزم هستید، تا راه های خلاقانه ای را برای ایجاد تعادل بین فعالیت های تکنولوژی و سایر فعالیت ها پیدا کنید. بازی های فضای باز که به تکنولوژی نیازی ندارند را با فرزند خود انجام دهید. مطمئن شوید که این بازی ها، برای سن او مناسب هستند. نحوه تعامل فرزند خود با سیستم و دستگاه های بازی را تحت نظر بگیرید و اگر نشانه های هشدار دهنده ای مشاهده کردید، زمان دسترسی آنها به سیستم را محدود کنید.

فعالیت های جایگزین بیابید

قطعا این کار آسانی نخواهد بود، اما علاقمند کردن نوجوان به سرگرمی هایی غیر از بازی کامپیوتری، راه اصلی شکستن چرخه اعتیاد آنها به این بازی ها می باشد. سعی کنید آنها را مجدد با فعالیت هایی که قبلا دوست داشتند، ارتباط دهید. بهتر است آنها در این فعالیت ها با همسالان خود همراه شوند. از جمله سرگرمی های جایگزین و مناسب می توان ورزش، آشپزی، هنر، دویدن و … را نام برد.

مشکلات روحی ناشی از بازی های کامپیتری

مشکلات روحی و روانی اعتیاد به بازی های کامپیوتری

همانطور که اشاره شد بسیاری از گیمرها برای فرار از چیزی در زندگی واقعی شروع به بازی های کامپیوتری می کنند. طبق یک مطالعه، شروع بازی بخش آمیگدال مغز که مربوط به ترس و احساسات منفی می باشد را آرام می کند. بنابراین  درگیر بازی های کامپیوتری می شوند. برخی از مشکلات روحی و روانی ناشی از اعتیاد نوجوان به بازی عبارتند از:

آلکسی تایمیا

چنانچه فردی برای مدت طولانی احساسات خود را سرکوب کند، دچار این بیماری می شود. آلکسی تایمیا، در واقع ناتوانی در تعیین وضعیت عاطفی درونی فرد می باشد. گیمرها نیز به دلیل اینکه بازی های کامپیوتری احساسات را سرکوب می کنند و بر سلامت روان تاثیر می گذارند، دچار این بیماری می شوند. آلکسی تایمیا یک مکانیسم تطبیقی و محافظتی است. اغلب افراد در سنین پایین، راهنمای عاطفی ندارند که احساسات آنها را برایشان توضیح دهد، از این رو نوجوان برای کاهش درد عاطفی، احساسات خود را سرکوب می کند. با گذشت زمان، این نوجوانان توانایی تعیین احساسات را از دست می دهند. این عمل سرکوبگر مستمر، ادامه شکل گیری احساسات منفی را در پی دارد. در نهایت، فشاری که این احساسات بر ذهن نوجوان وارد می کنند، آنقدر قوی می شود که دیگر نمی تواند آن را مهار کند.

افسردگی

بازی های کامپیوتری با افزایش افسردگی و اضطراب مرتبط هستند. افراد افسرده به طور معمول به سمت این بازی ها جذب می شوند، زیرا این بازی ها به سرکوب احساسات منفی کمک می کنند. این اشخاص به بازی عادت کرده و در زندگی دچار سکون می گردنند.

اضطراب

ذهن ما توانایی پیش بینی مشکلات احتمالی در آینده را دارد. اگر این توانایی از کنترل خارج شود، ما آن را اضطراب می نامیم. اعتیاد نوجوان به بازی باعث اضطراب او می شود، زیرا در حین بازی آگاه است کارهایی دارد که باید انجام دهد. البته این نگرانی، مربوط به غفلت از کارها در زمان حال یا گذشته نیست. بلکه در واقع نوجوان در مورد عواقب عدم توجه به این مسائل، نگران است. هر فکر نگران کننده ای ریشه در آینده دارد. بازی های کامپیوتری لزوما منجر به اضطراب فرد نمی شوند، اما زندگی را تحت شعاع قرار می دهند. این مسئله در نهایت باعث غفلت فرد از چیزهای مهم شده و اضطراب به دنبال آن می آید.

کاهش عزت نفس

زمانی که فرد به بازی های کامپیوتری معتاد باشد، احتمالا در زندگی به جایی نمی رسد. زیرا این امر حس ارزشمندی و اعتماد به نفس او را کاهش می دهد و علاوه بر این، گیمرها وقتی آنلاین هستند، برای مسائل زندگی واقعی مورد قضاوت قرار نمی گیرند. دیگران نمی توانند لباس ها، ظاهر، ثروت یا ماشین آنها را در فضای بازی ببینند. اما با حضور در دنیای واقعی همه این موارد توسط دیگران قضاوت می شوند. از آنجایی که فرد به قضاوت شدن علاقه ای ندارد، احساس ناراحتی زیادی می کند. این به خودی خود باعث می شود نوجوان از بیرون رفتن اجتناب کرده و در خانه بماند. بدین ترتیب وضعیت بدتر می شود، زیرا فرد فرصت های رشد و اکتشاف را از دست خواهد داد. اعتماد به نفس آنها نیز به مرور زمان کاهش می یابد.

روش های درمان اعتیاد نوجوان به بازی

اگر متوجه اعتیاد نوجود خوود به بازی های کامپیوتری شدید، تا قبل از آنکه این اعتیاد عوارض جدی برای فرزند شما به دنبال داشته باشد، در صدد درمان آن باشید. در ادامه چند روش درمانی را ذکر می کنیم:

پیشنهاد فعالیت های جایگزین

با توجه به شناختی که از فرزند خود دارید، یک فعالیت جایگزین که می تواند برای او جذاب باشد، پیدا کنید و به نوجوان خود پیشنهاد دهید.

خارج کردن وسایل بازی از اتاق

بهتر است وسایل و کنسول بازی را از دید فرزند خود دور کنید. در واقع بهتر است وسایل را از اتاق فرزند خود بیرون بیاورید تا کمتر برای بازی کردن وسوسه شود.

استفاده از بازی های فکری

یکی از راه های درمان اعتیاد نوجوان به بازی، استفاده از بازی های فکری است. امروزه بازی های فکری زیادی وارد بازار شده اند که می توانند برای نوجوانان جذاب باشند.

کمک از مشاور

اگر روش های فوق تاثیری در درمان اعتیاد نوجوان به بازی نداشت، بهتر است از یک فرد متخصص همچون روانشناس، کمک بگیرید. روانشناس با ارائه راهکار می تواند به والدین کمک کند تا فرزندشان از بازی کردن بی وقفه با کنسول های بازی دست بردارند.

جمع بندی…

آیا احساس می کنید که نوجوان شما در دام این مشکلات ( اعتیاد به بازی های کامپیوتری) افتاده است؟ شما به عنوان والدین نمی دانید چگونه به او کمک کنید؟ توصیه می کنیم از دوره های آموزشی مجموعه پناه سبز کمک بگیرید.

دوره والدین صبور

سوالات متداول

  • اعتیاد نوجوان به بازی چه عوارضی دارد؟

اعتیاد نوجوان به بازی می تواند عوارض زیادی به دنبال داشته باشد. این عوارض عبارتند از: افسردگی، اضطراب، کاهش عزت نفس، آلکسی تایمیا.

  • علائم اعتیاد به بازی در نوجوانان چیست؟

از روی برخی علائم می توانیم به اعتیاد نوجوان به بازی پی ببریم. این علائم عبارتند از: بروز سندرم تونل کارپال، رفتار خشونت آمیز، نداشتن دوستان واقعی، عدم علاقه به فعالیت های آموزشی، انجام بازی های کامپیوتری بدون وقعه.

 

۱
۲
۳
۴
۵
میانگین امتیازات ۳.۵ از ۵
از مجموع ۱۳ رای

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *